Dalsze korzystanie z naszego serwisu internetowego oznacza, iż użytkownik akceptuje stosowanie plików cookies dostosowanych do indywidualnych preferencji użytkownika i pomagających przeprowadzić statystykę wizyt na stronie.

Mentions légales et conditions générales d'utilisation

Sidebar

Język

Strona główna

assi

Streszczenie

 

 

« I znowu we śnie na tle białej ściany z wąskim oknem - płachta czy też zwierzę - coś ruszającego się, jakaś rzecz straszna w tak okropnym zdławionym ruchu, iż oboje - Leszczu i ona - sparaliżowani grozą byli wydani jej na pastwę i tylko czekali, kiedy ta rzecz się przybliży. A potem ujrzała jeszcze coś. Ujrzała jak ta płachta pcha się Leszczukowi w usta, a on się dusi. Krzyknęła... »

Akcja Opętanych rozgrywa się w Polsce lat trzydziestych, w Warszawie, ale przede wszystkim w Połyce, na wsi, gdzie w sąsiedztwie nawiedzanego przez duchy zamku znajduje się szlachecki dworek przemieniony w rodzinny pensjonat.
Wiele intryg splata się w tej powieści napisanej w odcinkach, która miała trzymać w napięciu czytelnika z rozdziału na rozdział. Dwie najważniejsze historie są jednak osią tej powieści.

JPG - 12 ko
Spektakl w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego, Wałbrzych, 2008 r. Zdjęcia: Bartłomiej Sowa.


Pierwsza z nich to historia pełnej pasji, niszczącej miłości między dwojgiem młodych ludzi, którzy pochodzą z różnych klas społecznych. Leszczuk jest byłym kelnerem, który dzięki swojemu talentowi i ambicji stał się trenerem tenisowym. Przybywa do Połyki aby trenować Maję, nadzieję damskiego tenisa. Maja jest córką pani Ochołowskiej, właścicielki dworku-pensjonatu. Zafascynowani sobą od pierwszego spotkania na korcie, młodzi ludzie staną się jednak wrogami i ich wzajemna agresja doprowadzi nawet do bójki.
Maja pcha Leszczuka ku złu. Podczas spaceru w lesie prowokuje go do zabicia zająca, do którego są oboje przywiązani. Leszczuk zabija zwierzę roztrzaskując je o pień drzewa. Przerażony złowrogim wpływem Mai decyduje się uciec z Połyki do Warszawy. Nie wiedząc o tym Maja także wyjeżdża do Warszawy.

JPG - 10.4 ko

W Warszawie Leszczuk powraca do swojego pierwszego zawodu i pracuje jako kelner. Dzięki stosunkom towarzyskim Maja, dostaje pracę jako sekretarka milionera Maliniaka, który angażuje ją tylko po to aby upokorzyć swoją oficjalną kochankę, która jest jego siostrzenicą i która liczy na spadek po nim. Maliniak zmusza Maję do wystawnego jedzenia na które ta nie ma żadnej ochoty, podczas gdy siostrzenicy narzuca drakońską dietę. W jej też obecności milioner obdarowywuje Maję luksusowymi ubraniami.
Ale Maja nie może zapomnieć o Leszczuku i zaczyna go szukać. Spotykają się przypadkiem w barze i tam tańczą jak szaleńcy.
Nagle milioner zostaje zamordowany. Maja i Leszczuk podejrzewają się wzajemnie o tę zbrodnię, popełnioną zapewne przez zazdrosną i upokorzoną siostrzenicę.

JPG - 6.7 ko


Maja i Leszczuk znowu się rozstają i tracą kontakt. I Maja znowu szuka ukochanego, tym razem z pomocą Hińcza, słynnego jasnowidza.
Leszczuk, opętany nieszczęśliwą miłością wraca w okolice Połyki. Mieszka u chłopa, który okazuje się być Franciszkiem, synem z nieprawego łoża księcia Holszańskiego.
Odnajdują go Maja i jasnowidz Hińcz i przywożą do Połyki. Tam narzeczony Mai, sekretarz księcia zamyka ich z zemsty w kuchni nawiedzanej przez duchy. Odważny Leszczuk wyrzuca przez okno oszalały ręcznik i dzięki temu młodzi uwalniają się od ogólnego opętania. Leszczuk siwieje po tym doświadczeniu. Kochankowie poświęcają się jeden na rzecz drugiego i dzięki temu odnoszą zwycięstwo nad złowieszczymi siłami.

JPG - 17.4 ko


Druga historia rozgrywa się w całości w połyckim zamku z duchami. Książę Holszański ma syna Franciszka, którego nigdy oficjalnie ni uznał. Nie zapewnił mu żadnego wykształcenia i zrobił z niego swego sługę. Franciszek buntuje się przeciwko swemu losowi.
Książę trapiony wyrzutami sumienia płacząc prosi go o przebaczenie ale Franciszek głuchy na jego prośby odgraża się, że popełni z zemsty samobójstwo. Przerażony tymi groźbami, książę zamyka się w starej kuchni, którą jeszcze nie nawiedzają duchy, śpi pod drzwiami syna i stara się przekonać go do swojej ojcowskiej miłości, dyskutując z nim przez ścianę. Nagle Franciszek znika i od tego momentu w starej kuchni pojawiają się duchy a ręcznik zawieszony na paterze bez przerwy drży i wije się.

JPG - 5.1 ko


Książę szaleje z rozpaczy. Zatrudnia Cholawickiego, dalekiego krewnego, jako sekretarza, ale ten myśli tylko o swoim przyszłym spadku. Znęca się nad księciem, który jest bezradny w jego rękach, grozi mu nawet chłostą. Sekretarz Cholawicki zakochuje się w Mai, z którą od dawna jest zaręczony i jest chorobliwie zazdrosny o Leszczuka.
Pozycja Cholawickiego przy księciu jest też zagrożona przez profesora Skolimskiego, historyka sztuki, który przybył do zamku, żeby opisać dzieła sztuki, które się tam mieszczą. Profesor zaskarbia sobie zaufanie księcia i w końcu doprowadza do wypędzenia Cholawickiego. Książę odzyskuje równowagę i godność.

JPG - 7.3 ko



Struktura Opętanych:

I.  «- Czy pan nie widzi, że tu jest tabliczka...?»
II.  «- Czy są konie z Połyki?...»
III.  «Schodząc nazajutrz rano na śniadanie...»
IV.  «Leszczuk doszedł do przekonania...»
V.  «Profesor Skolimski szedł ścieżką przez las...»
VI.  «- Coś tu się dzieje!»
VII.  «Cholewicki spędził noc na nieustannych spacerach...»
VIII.  «Cholawicki kilkakrotnie zaglądał do sali...»
IX.  «Cóż jednak działo się przez ten czas na zamku...»
X.  «Maja, dojechawszy do stacji, kazał chłopakowi stajennemu...»
XI.  «Leszczuk uciekł z Połyki...»
XII.  «Cholawicki od czasu ucieczki Maji był rozdarty...»
XIII.  «W dwa dni po owym spotkaniu z Malinikiem, tak fatalnie zakończonym...»
XIV.  «Wiedziała, że wkrótce nastąpi dzienna zmiana kelnerów...»
XV.  «Skandal z panną Ochołowską rozszedł się szeroko...»
XVI.  «Mecz pokazowy w Skolimowie...»
XVII.  «Maja w napięciu zbliżyła się do drzwi...»
XVIII.  «Przybycie Maji do Połyki wywołało wielkie poruszenie...»
XIX.  «Tymczasem Hińcz nie ustawał w gorączkowej aktywności.»
XX.  «Jeżeli Maja dotychczas nieufnie odnosiła się do przypuszczeń Hińcza...»
XXI.  «Hińcz pobiegł na górę do Leszczuka.»
XXII.  «... Maja nie próbowała nawet dobijać się do drzwi...»