« I znowu we śnie na tle białej ściany z wąskim oknem - płachta czy też zwierzę - coś ruszającego się, jakaś rzecz straszna w tak okropnym zdławionym ruchu, iż oboje - Leszczu i ona - sparaliżowani grozą byli wydani jej na pastwę i tylko czekali, kiedy ta rzecz się przybliży. A potem ujrzała jeszcze coś. Ujrzała jak ta płachta pcha się Leszczukowi w usta, a on się dusi. Krzyknęła... »
Akcja Opętanych rozgrywa się w Polsce lat trzydziestych, w Warszawie, ale przede wszystkim w Połyce, na wsi, gdzie w sąsiedztwie nawiedzanego przez duchy zamku znajduje się szlachecki dworek przemieniony w rodzinny pensjonat.
Wiele intryg splata się w tej powieści napisanej w odcinkach, która miała trzymać w napięciu czytelnika z rozdziału na rozdział. Dwie najważniejsze historie są jednak osią tej powieści.
Pierwsza z nich to historia pełnej pasji, niszczącej miłości między dwojgiem młodych ludzi, którzy pochodzą z różnych klas społecznych. Leszczuk jest byłym kelnerem, który dzięki swojemu talentowi i ambicji stał się trenerem tenisowym. Przybywa do Połyki aby trenować Maję, nadzieję damskiego tenisa. Maja jest córką pani Ochołowskiej, właścicielki dworku-pensjonatu. Zafascynowani sobą od pierwszego spotkania na korcie, młodzi ludzie staną się jednak wrogami i ich wzajemna agresja doprowadzi nawet do bójki.
Maja pcha Leszczuka ku złu. Podczas spaceru w lesie prowokuje go do zabicia zająca, do którego są oboje przywiązani. Leszczuk zabija zwierzę roztrzaskując je o pień drzewa. Przerażony złowrogim wpływem Mai decyduje się uciec z Połyki do Warszawy. Nie wiedząc o tym Maja także wyjeżdża do Warszawy.
W Warszawie Leszczuk powraca do swojego pierwszego zawodu i pracuje jako kelner. Dzięki stosunkom towarzyskim Maja, dostaje pracę jako sekretarka milionera Maliniaka, który angażuje ją tylko po to aby upokorzyć swoją oficjalną kochankę, która jest jego siostrzenicą i która liczy na spadek po nim. Maliniak zmusza Maję do wystawnego jedzenia na które ta nie ma żadnej ochoty, podczas gdy siostrzenicy narzuca drakońską dietę. W jej też obecności milioner obdarowywuje Maję luksusowymi ubraniami.
Ale Maja nie może zapomnieć o Leszczuku i zaczyna go szukać. Spotykają się przypadkiem w barze i tam tańczą jak szaleńcy.
Nagle milioner zostaje zamordowany. Maja i Leszczuk podejrzewają się wzajemnie o tę zbrodnię, popełnioną zapewne przez zazdrosną i upokorzoną siostrzenicę.
Maja i Leszczuk znowu się rozstają i tracą kontakt. I Maja znowu szuka ukochanego, tym razem z pomocą Hińcza, słynnego jasnowidza.
Leszczuk, opętany nieszczęśliwą miłością wraca w okolice Połyki. Mieszka u chłopa, który okazuje się być Franciszkiem, synem z nieprawego łoża księcia Holszańskiego.
Odnajdują go Maja i jasnowidz Hińcz i przywożą do Połyki. Tam narzeczony Mai, sekretarz księcia zamyka ich z zemsty w kuchni nawiedzanej przez duchy. Odważny Leszczuk wyrzuca przez okno oszalały ręcznik i dzięki temu młodzi uwalniają się od ogólnego opętania. Leszczuk siwieje po tym doświadczeniu. Kochankowie poświęcają się jeden na rzecz drugiego i dzięki temu odnoszą zwycięstwo nad złowieszczymi siłami.
Druga historia rozgrywa się w całości w połyckim zamku z duchami. Książę Holszański ma syna Franciszka, którego nigdy oficjalnie ni uznał. Nie zapewnił mu żadnego wykształcenia i zrobił z niego swego sługę. Franciszek buntuje się przeciwko swemu losowi.
Książę trapiony wyrzutami sumienia płacząc prosi go o przebaczenie ale Franciszek głuchy na jego prośby odgraża się, że popełni z zemsty samobójstwo. Przerażony tymi groźbami, książę zamyka się w starej kuchni, którą jeszcze nie nawiedzają duchy, śpi pod drzwiami syna i stara się przekonać go do swojej ojcowskiej miłości, dyskutując z nim przez ścianę. Nagle Franciszek znika i od tego momentu w starej kuchni pojawiają się duchy a ręcznik zawieszony na paterze bez przerwy drży i wije się.
Książę szaleje z rozpaczy. Zatrudnia Cholawickiego, dalekiego krewnego, jako sekretarza, ale ten myśli tylko o swoim przyszłym spadku. Znęca się nad księciem, który jest bezradny w jego rękach, grozi mu nawet chłostą. Sekretarz Cholawicki zakochuje się w Mai, z którą od dawna jest zaręczony i jest chorobliwie zazdrosny o Leszczuka.
Pozycja Cholawickiego przy księciu jest też zagrożona przez profesora Skolimskiego, historyka sztuki, który przybył do zamku, żeby opisać dzieła sztuki, które się tam mieszczą. Profesor zaskarbia sobie zaufanie księcia i w końcu doprowadza do wypędzenia Cholawickiego. Książę odzyskuje równowagę i godność.
Struktura Opętanych:
I. | «- Czy pan nie widzi, że tu jest tabliczka...?» |
II. | «- Czy są konie z Połyki?...» |
III. | «Schodząc nazajutrz rano na śniadanie...» |
IV. | «Leszczuk doszedł do przekonania...» |
V. | «Profesor Skolimski szedł ścieżką przez las...» |
VI. | «- Coś tu się dzieje!» |
VII. | «Cholewicki spędził noc na nieustannych spacerach...» |
VIII. | «Cholawicki kilkakrotnie zaglądał do sali...» |
IX. | «Cóż jednak działo się przez ten czas na zamku...» |
X. | «Maja, dojechawszy do stacji, kazał chłopakowi stajennemu...» |
XI. | «Leszczuk uciekł z Połyki...» |
XII. | «Cholawicki od czasu ucieczki Maji był rozdarty...» |
XIII. | «W dwa dni po owym spotkaniu z Malinikiem, tak fatalnie zakończonym...» |
XIV. | «Wiedziała, że wkrótce nastąpi dzienna zmiana kelnerów...» |
XV. | «Skandal z panną Ochołowską rozszedł się szeroko...» |
XVI. | «Mecz pokazowy w Skolimowie...» |
XVII. | «Maja w napięciu zbliżyła się do drzwi...» |
XVIII. | «Przybycie Maji do Połyki wywołało wielkie poruszenie...» |
XIX. | «Tymczasem Hińcz nie ustawał w gorączkowej aktywności.» |
XX. | «Jeżeli Maja dotychczas nieufnie odnosiła się do przypuszczeń Hińcza...» |
XXI. | «Hińcz pobiegł na górę do Leszczuka.» |
XXII. | «... Maja nie próbowała nawet dobijać się do drzwi...» |