« Tam gdzie się kończę ja, tam się zaczyna _Me wyuzdani... »
To Jerzy Jarocki jako pierwszy wyreżyserował Ślub. Ale gliwickie przedstawienie z 1960 roku zostało pokazane tylko cztery razy - potem cenzura zakazała grania spektaklu.
W 1963 roku Jorge Lavelli reżyseruje Ślub we Francji. Przedstawienie otrzymuje główną nagrodę w Międzynarodowym Konkursie Młodych Zespołów.
Od stycznia 1964 roku spektakl pokazywano w paryskim Théâtre Récamier. W ten sposób krytyka i publiczność mogły odkryć nieznanego polskiego autora, który właśnie powrócił do Europy po ponad dwudziestu latach spędzonych w Argentynie.
Gombrowicz, chociaż nie widział przedstawienia, niemniej jednak uważnie śledził wywołaną przez nie debatę, jak świadczy o tym jego polemika z Lucien Goldmannem, wówczas bardzo znanym francuskim intelektualistą i krytykiem, który co wieczór oglądał przedstawienie ze swoimi studentami.
Szwecja to kolejny kraj, w którym Gombrowicz znalazł gorących orędowników swojej twórczości w osobach dwóch wybitnych reżyserów: Alfa Sjöberga i Ingmara Bergmana.
Pierwszy z nich wyreżyserował Ślub w 1965 r., rok po przedstawieniu Iwony, księżniczki Burgunda, dzięki czemu jego twórczość stała się tam znana i zaczęto brać pod uwagę Gombrowicza jako kandydata do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.
W latach siedemdziesiątych sztuki Gombrowicza najczęściej grano na scenach niemieckich.
Ślub wszedł także do repertuaru Comédie Française. Przedstawienie wyreżyserował Jacques Rosner w 2001 r.
Ponieważ od 1958 r. w Polsce książki i dramaty Gombrowicza były na indeksie, jego utwory teatralne powróciły na sceny polskie w 1974 r., kiedy Rita Gombrowicz zgodziła się na wystawianie sztuk, jednocześnie chroniąc książki przed ingerencjami cenzury.
Od tego czasu Gombrowicz to ten z współczesnych dramaturgów, którego utwory są najczęściej pokazywane na polskich scenach, zaś Ślub to najpopularniejsza sztuka współczesna.
Wielka kariera sceniczna dramatów Gombrowicza w Polsce rozpoczęła się w 1974 r., kiedy to Jerzy Jarocki wyreżyserował Ślub w warszawskim Teatrze Dramatycznym.
Jarocki przygotował najwięcej przedstawień na podstawie dzieł Gombrowicza. Sześć razy wystawiał Ślub w pełnej wersji i wielokrotnie przenosił na scenę fragmenty tego utworu ze studentami akademii teatralnych w Warszawie i Krakowie.
Inny wielki polski reżyser, Jerzy Grzegorzewski, także był zafascynowany twórczością Gombrowicza. Przygotował on dwie realizacje Ślubu: w Teatrze Polskim we Wrocławiu w 1976 r. i w Teatrze Narodowym w Warszawie - w 1998 r.