Zbiór opowiadań Bakakaj opublikowany w 1957 roku jest poszerzonym wydaniem pierwszej książki Gombrowicza: Pamiętnika z okresu dojrzewania, którą debiutujący pisarz wydał w 1933 roku, w warszawskiej oficynie Rój.
To pierwsze wydanie opowiadań z 1933 roku nigdy nie zostało wznowione w pierwotnej formie i pod tym tytułem: Pamiętnik z okresu dojrzewania.
Zbiór zawierał siedem opowiadań: Tancerz mecenasa Kraykowskiego, Pamiętnik Stefana Czarnieckiego, Zbrodnia z premedytacją, Biesiada u hrabiny Kotłubaj, Dziewictwo, Przygody, Zdarzenia na brygu Banbury.
Opowiadania te zostały opublikowane po wojnie w krakowskim Wydawnictwie Literackim, w 1957 roku.
Przy tej okazji pisarz zmienił tytuł zbioru na «Bakakaj». Słowo pochodzenia najprawdopodobniej indiańskiego, jest nazwą ulicy w Buenos Aires, przy której Gombrowicz mieszkał wkrótce po przybyciu do Argentyny. Gombrowicz spolszczył oryginalne «Bacacay» na «Bakakaj» żeby tytuł był łatwiejszy w wymowie.
Wydanie z 1957 roku, rozszerzone przez autora pozostaje wydaniem kanonicznym.
Bakakaj zawiera 12 opowiadań. Do siedmiu wyżej wymienionych Gombrowicz dorzucił dwa opowiadania, które w międzyczasie włączył także do swojej powieści
Ferdydurke : Filidor dzieckiem podszyty i Filibert dzieckiem podszyty, oraz trzy inne historie: Na kuchennych schodach, Szczur i Bankiet.
|
« Napisałem głupio, lecz nie zawierałem z nikim kontraktu na dostawę samych dzieł mądrych, doskonałych. »
Przedmowa do Filidora dzieckiem podszytego |
